7 Okt: Koninklijke première
Omroep Gelderland heeft een mooi filmpje gemaakt over het koninklijke
bezoek aan de premère. Klik hier om het filmpje te zien.
Op vrijdag 7 oktober is het zo ver: de première zal plaatsvinden, in de schouwburg van Arnhem. We zijn er dan ook wel aan toe. We hebben de drie voorafgaande avonden gerepeteerd van 7 tot 11 uur, en nu willen we eindelijk wel eens laten horen wat we in onze mars hebben. Backstage is iedereen in een prettig rep en roer, overal staan schalen met snoep en gelukskaartjes waarmee iedereen elkaar feliciteert, wij krijgen toi-toi-toitjes van mensen die weten hoe het hoort, er staan bakken met bloemen klaar, en ga zo maar door.
De première heeft een nogal oranje tintje, want de koningin komt met z'n vijven naar de schouwburg. De koningin schijnt erg van dans te houden en komt regelmatig naar een Introdans-voorstelling. (Foto's hieronder zijn stills uit het filmpje rechtsboven; klik ze aan om een grotere versie te zien).
Aankondiging van het koninklijke bezoek (boven) en de
voorpagina een dag later (onder), in de Gelderlander.
Wij merken er vooral van dat het gebouw vergeven is van de security (alleen al buiten staan zo'n 50 politiemensen, van wie vele te paard), en dat wij gesommeerd zijn een identiteitsbewijs bij ons te hebben en geen revolvers in onze handtasjes te stoppen.
Op het moment-suprème staan wij op het podium, achter een gesloten rood doek, en horen wij het publiek aan de andere kant applaudiseren. Blijkbaar komt het koninklijke gezelschap nu binnen (midden op het 1e balkon, dat met bloemen versierd is). Maar als het doek open gaat is de zaal donker, dus wij zien niets.
We 'doen ons ding', wat een beetje nonchalant klinkt, maar wat toch het beste is wat je kunt doen op zo'n moment. Je hebt maandenlang gezwoegd om voor elkaar te krijgen wat nú tot klinken moet komen. Als je dan al te hard je best staat te doen is vooral het 'werken' te horen door overconcentratie. Je moet juist een beetje loslaten en vertrouwen dat het wel komt. Nou, dat lukt ons nog niet helemaal (we zijn toch wat gespannen, wat zich vooral uit in een iets te stevig tempo hier en daar), maar we komen er toch heel erg goed doorheen. We zijn trots op onszelf!
Bij het applaus is de zaal in het schemerdonker gehuld, dus wij zien nog steeds niets. Dat wil zeggen, we kunnen net het silhouet van Beatrix' kapsel ontwaren. Na het applaus valt het doek weer, en dat was het dan.
Laura krijgt een paar weken later een joekel van een kaart
(bedoeld voor het hele koor), met daarop onderstaande
foto van het premièrepubliek (mét de koninklijke familie,
midden op het eerste balkon) en een begeleidende tekst:
Meteen na de voorstelling wordt Rob uitgenodigd naar de gesloten foyer te komen waar een select gezelschap voorgesteld wordt aan leden van de koninklijke familie. Rob schopt het tot prinses Margriet, beschermvrouwe van Introdans. Op de foto die de volgende dag in de krant staat (zie hiernaast) zien wij de andere leden van het koninklijk huis vooral met dansers praten. Dans lijkt toch meer hun interesse te hebben dan muziek. (Daarvoor hadden we prins Claus erbij moeten hebben).
Wij worden als koor de artiestenfoyer ingedirigeerd, waarin wij geacht worden de pauze en de rest van de voorstelling te blijven. Wij vangen dus geen glimp op verder. Behalve sommige stoutmoedige koorleden, die samen met heel veel publiek voor het glas van de koninginnenfoyer "aapjes staan te kijken" (zie beide foto's hieronder, genomen door Willem), totdat hen gevraagd wordt 'onze gasten enige privacy te gunnen'.
In de artiestenfoyer vertelt een meisje van de bediening dat zij uitgekozen was om de jas van de koningin aan te nemen. Ze werd diepgaand geinstrueerd over het protocol, haar doopceel werd gelicht vanwege de beveiliging, en toen het moment eindelijk daar was en zij klaar stond haar finest hour te beleven.... had Beatrix geen jas aan.
Introdans kijkt terug op een prachtige start van het
jubileumseizoen. Dank voor de mooie samenwerking.
Met hartelijke groet.
- Ton Wiggers en Roel Voorintholt.