De solisten en Rob

En dan nu de solisten. Ik schreef al eerder dat het erg uitmaakt per voorstelling of Janine of Zana zingt, of Saskia of Gula. Ze zijn allemaal goed, maar ze brengen een geheel eigen sfeer mee. Janine heeft veel power en glans, terwijl Zana de partij gevoeliger neerzet. Saskia zingt haar partij met veel rust erin en een goede timing, terwijl Gula een mooi timbre heeft. Die variatie geeft iedere voorstelling weer een andere kleur.

De sopraan 'moet' het stuk beginnen, dat valt niet mee voor Janine en Zana (soms de een, soms de ander). Ze moeten inzetten op de valse noot die vanuit de zaal klinkt, waarop de dansers een prelude uitvoeren met de vier banken. Rob is rotsvast wat het moment van inzet betreft, maar de toon moeten ze zelf pakken. Ze halen die van hun stemvork. Dan is de toon gezet, en mogen ze een vlammende intro zingen, die pagina's lang duurt en waarop de danseressen hun woest zwepende heupbewegingen maken. Wij komen als koor pas op de derde pagina aan bod.

Saskia en Guja's moment is een heel stuk verder, in het tweede deel, als de ouders reflecteren op het verstrijken van de tijd en de andere rol die hun kind gaat spelen. Helemaal alleen zet de mezzo dan in, met minimale begeleiding, nadat zojuist de mannen wild euforisch tekeer gegaan zijn als vrienden van de bruidegom. Met die inzet van de moeder zet Saskia of Guja het stuk ineens weer in een andere versnelling. Een erg mooi moment.

Voor een bijna constante kwaliteit zorgen tenor Harry en bas Hugo. Vooral Harry heeft hele stukken solo waarvan je denkt: hoe lang gaat hij dat nog redden? Op hoge toon hele Russische teksten moeten declameren, met overtuiging, en dat avond aan avond. Tijdens onze repetities in september is hij minder goed bij stem, en dan houden wij ons hart vast (wat als hij echt ziek wordt?). Maar hij wordt niet ziek, en hij zingt het iedere avond gewoon weer met evenveel verve. Het "poj te pjesni" klinkt altijd weer als een ijkpunt in het stuk, soms zelfs met snik. Hetzelfde geldt voor Hugo: Hij heeft de meest smachtende melodieën, en hij grijpt zijn kans om die met hart en ziel te vertolken. Wij zijn erg blij met onze beide solistenmannen.

Om niet te vergeten hoe het ook al weer was iedere keer geef ik hier nog even de hele verdeling:

- Sopraan Janine Waardenburg zingt op 7, 8, 13, 20, 22 en 25 oktober, en op 4 en 17 november.

- Sopraan Zana Naidionova zingt op 9, 12, 15, 19, 24, 28 en 29 oktober, en op 5 november.

- Mezzosopraan Saskia Regtering zingt op 7, 8, 9, 12, 13, 15, 20, 22, 24 en 29 oktober en op 5 en 17 november.

- Mezzosopraan Guja Sandholt zingt op 19, 25 en 28 oktober en op 4 november.

- Tenor Harry van Berne zingt alle voorstellingen.

- Bas Hugo Oliveira zingt alle voorstellingen.

- De rol van basso profundo (in duet met de bas) wordt in alle voorstellingen vervuld door ons eigen koorlid Frans van Deurzen.

Hieronder nog een greep uit de vele foto's die er gemaakt zijn!