De pianistes

Onze vier pianistes (Artez conservatoriumstudenten), op de foto hiernaast v.l.n.r. Ana Stamp, Gan Sun, Xin Li en Sabrina de Bruyne, zijn verantwoordelijk voor een heel bijzonder aandeel in de voorstelling. Ieder zitten ze achter een Fazioli vleugel één partij van Les Noces te spelen, wat gezamenlijk de brede wrange akkoorden en ritmische lijntjes oplevert die het stuk zo overweldigend maken. Het zijn allevier toevallig 'kleine meisjes', maar stuk voor stuk zijn ze virtuoos op de piano. En dat moet ook wel, want de partij is vreselijk moeilijk. Rob beweerde eens dat hij, als hij drie maanden dagelijks zou oefenen, van één partij misschien één hand zou kunnen spelen. Het enige nadeel van kleine pianisten is dat ze ook kleine handen hebben: wij staan recht achter Ana, en wij zien haar soms met haar hand nét een oktaaf kunnen grijpen.

Een grote uitdaging is ook om het ritmische geschetter van het stuk helemaal spatgelijk te krijgen, en ook nog gelijk met het slagwerk.

Rob heeft hier een hele kluif aan, hij probeert zo visueel mogelijk het ritme aan te geven, zodat ze aan heel zijn lichaamshouding en handbeweging exact het moment van het akkoord kunnen zien. Iedere voorstelling doen ze het weer: Vier vleugels, acht handen, elk ik weet niet hoeveel noten grijpend, en dan (als alles meezit) allemaal precies tegelijk neerkomen op de toetsen, tegelijkertijd met het slagwerk.

De meiden zien er bij iedere voorstelling prachtig uit. Het is eigenlijk jammer dat het publiek niet méér meekrijgt van wat er zich achter het gaas afspeelt, want die vleugels vallen helemaal niet op, en de bespeelsters ervan ook niet. (Terwijl het naar verluid een ton kost om die vleugels hier überhaupt iedere keer neer te zetten).

De vier foto's hierboven tonen de pianistes elk close-up genomen (op volgorde) door Joost in Den Haag: Ana Stamp, Gan Sun, Xin Li en Sabrina de Bruyne.

Wat grappig is, en ook de reden dat ik ze op een aparte pagina zet: de dames hebben iedere dag een foto van zichzelf laten maken! (Ze schakelen iedereen in om de foto's te maken, bijvoorbeeld rechts Willem - dat was in Den Bosch). Ik heb ze her en der van hun respectievelijke facebookpagina's geplukt. Ik ga ze hieronder in een galerij zetten, want het is veel te leuk om dat niet te doen. Ook leuk: de fotocollage die Xin Li iedere keer gemaakt heeft van onze voorstellingen.